September 2007

In die maand zijn er 'zware beslissingen' gevallen.. Ik ben nl terug gaan studeren!
Sommigen die mij al langer kennen en mijn 'studeergeschiedenis' kennen, verklaarden mij misschien zot maar aan de andere kant vinden de meeste van mijn vrienden de opleiding mij op het lijf geschreven. Het is nl (tataaa) dierenzorg!

How it all began:
Heel raar eigenlijk.. Ik heb twee huisratten en bij één ervan heb ik vorig jaar een bolletje (aan zijn buik) ontdekt. Ik vreesde alweer het ergste (na het lezen dat ratten heel gevoelig zijn aan gezwellen en ook niet lang leven) maar ging rustig het vonnis van de dierenarts afwachten.

Wij naar daar, uiteindelijk ging het maar om een vetbolletje. Scratchy is toch geopereerd geweest en de dierenarts heeft zelfs de foto's getoond. Bij het zien van de foto's begon er zich al iets te roeren.. een gevoel van meer-dan-gezonde-interesse :)

(gevoelige lezers slaan deze alinea over)
De wonde van mijn rat was dichtgenaaid maar niet helemaal..zodat het pus/vocht/of hoe je het wil noemen er gemakkelijk uit kon.
Er zat een wig in de wonde en de dierenarts vroeg of ik dat zou durven/kunnen proper houden, maw 'spoelen'.
Jaja, het klinkt zo smakelijk als het echt was!
Ik elke dag mijn ratje onder handen nemen en ontsmettingsmiddel in zijn wonde spuiten.
Hij zijn wonde proberen openpeuteren..

Al deze plastisch beschreven taken hebben geleid tot gedachten en die gedachten tot opleidingen opzoeken ... want ik zag mezelf wel als dierenartsassistent (en niet als de eeuwige secretaresse).
Ik wist dat die opleiding bestond maar nog heel nieuw was. Wat ik niet wist en dan toevallig (of was het het lot?) ontdekte, was dat je die opleiding ook in afstandsonderwijs kon doen, dus naast je werk of gezin.

Dit was ideaal!
Ik als enthousiaste freshman met mijn zus op sleeptouw (bijna letterlijk - heel dat eind met de fiets naar Melle!) naar de Hogeschool Gent in Melle.
De infrastructuur en de docenten leken zeer interessant maar een jammere 'maar' gooide snel roet in het eten: de eeuwige administratie en bureaucratie!

Het was geen probleem om school en werk te combineren... jaja, totdat je het in praktijk wil brengen.. mag je alles zelf uitdokteren!

Ik zag al mijn wilde dromen in rook opgaan en ik kon er niets aan doen! Ik was nog niet eens begonnen!

Totdat ik hoorde van Roeselare, of all places!
Terug naar mijn West-Vlaamse roots :)

De Katho is als eerste gestart met de opleiding en staat dus al een beetje verder dan de andere scholen (to say the least).

Daar is de OHO (Open Hoger Onderwijs)-opleiding een opleiding op zich.
Ik naar de opendeur en ik werd al direct aangenaam verrast door de vriendelijkheid van de mensen in Roeselare. Zou Gent dan toch een grootstad aan het worden zijn met grootstadmanieren?

Eigenlijk wou ik me al inschrijven op de opendeur maar ik heb er toch nog eventjes mee gewacht.
Eigenlijk totaal niet nodig want als ik iets in mijn hoofd heb...

Dus sinds september ben en voel ik me weer student!
Met alle voor- en nadelen... maar dat is voor een volgende keer maar weer.