Dit wordt geen happy-happy blog maar omdat mijn zussie het zo lief vraagt, toch een blog ... en derbij, het leven is toch ook niet altijd "funfunfun" (ik haat eigenlijk wel die mensen die dat wél vinden :p)
Momenteel voel ik me nl uitgeblust
zonder energie
ben ik aan het zuchten
weer aan het twijfelen geslagen over mijn toekomst
> all of the above
Ik zal dit niet rap zeggen maar eigenlijk zoek ik iemand die zegt wat ik best zou doen :)
Even de situatie schetsen (de meesten die mij kennen, kennen de situatie al): ik werk 25u/week + studeer + probeer huishouden recht te houden + probeer renovatiewerken in ons huis te bespoedigen + probeer nog een beetje een sociaal leven over te hebben.
Is this too much?
Waarschijnlijk wel. En toch...
De grootste twijfels zitten bij mijn keuze van werk. De titel 'directiesecretaresse in de sociale sector' zegt eigenlijk al veel, vooral omdat ik eigenlijk proefkonijn ben die als eerste die functie mag innemen.
Naast het feit dat het misschien toch teveel uren per week zijn om all of the above te combineren zit ik ook nog met inhoudelijke vraagtekens bij mijn werk en dit eigenlijk al van toen ik daar begon.
Ik had het daar al snel door :)
Enkele van deze vraagtekens:
- waar is de structuur in mijn werk?
- ik trek mij alles teveel aan maar ben dan tegelijkertijd ook te eerlijk (de sociale sector wordt niet voor niets de 'zachte sector' genoemd) - yeah sure, 'duidelijke communicatie'
- soms denk ik dat ik een andere taal spreek
- het geleuter en 'belangrijk doen' stijgt me boven het hoofd
- ik vraag me vaak af 'waar ZIJN jullie in godsnaam mee bezig?'
- of ook 'wat WILLEN jullie nu eigenlijk zeggen?'
enz
= zeer lastig
Ik zou iedereen eigenlijk eens willen uitnodigen op een vergadering bij ons.. maar dan zou de enigste raad die ik zou krijgen misschien RUN RUN RUN zijn :)
Misschien moet ik eens de pro en cons naast elkaar zetten..
Any thoughts?
Momenteel voel ik me nl uitgeblust
zonder energie
ben ik aan het zuchten
weer aan het twijfelen geslagen over mijn toekomst
> all of the above
Ik zal dit niet rap zeggen maar eigenlijk zoek ik iemand die zegt wat ik best zou doen :)
Even de situatie schetsen (de meesten die mij kennen, kennen de situatie al): ik werk 25u/week + studeer + probeer huishouden recht te houden + probeer renovatiewerken in ons huis te bespoedigen + probeer nog een beetje een sociaal leven over te hebben.
Is this too much?
Waarschijnlijk wel. En toch...
De grootste twijfels zitten bij mijn keuze van werk. De titel 'directiesecretaresse in de sociale sector' zegt eigenlijk al veel, vooral omdat ik eigenlijk proefkonijn ben die als eerste die functie mag innemen.
Naast het feit dat het misschien toch teveel uren per week zijn om all of the above te combineren zit ik ook nog met inhoudelijke vraagtekens bij mijn werk en dit eigenlijk al van toen ik daar begon.
Ik had het daar al snel door :)
Enkele van deze vraagtekens:
- waar is de structuur in mijn werk?
- ik trek mij alles teveel aan maar ben dan tegelijkertijd ook te eerlijk (de sociale sector wordt niet voor niets de 'zachte sector' genoemd) - yeah sure, 'duidelijke communicatie'
- soms denk ik dat ik een andere taal spreek
- het geleuter en 'belangrijk doen' stijgt me boven het hoofd
- ik vraag me vaak af 'waar ZIJN jullie in godsnaam mee bezig?'
- of ook 'wat WILLEN jullie nu eigenlijk zeggen?'
enz
= zeer lastig
Ik zou iedereen eigenlijk eens willen uitnodigen op een vergadering bij ons.. maar dan zou de enigste raad die ik zou krijgen misschien RUN RUN RUN zijn :)
Misschien moet ik eens de pro en cons naast elkaar zetten..
Any thoughts?
5 opmerkingen:
Er heeft mij ooit iemand gezegd dat twijfelen een richtingaanwijzer is van wat je niet moet doen.
Twijfels over je werk wil dus zeggen dat het tijd wordt dat je een andere richting uit moet. Dat vergt moed en vooral ook vertrouwen in het feit dat het wel goed komt. Das geen naiviteit, das geloven in positiviteit in plaats van vast blijven steken in negativiteit.
Ken je het verhaal van de eekhoorn en zijn noten ? De eekhoorn zit echt niet te piekeren over hoe hij aan zijn noten zal geraken. Nee, hij gaat op zoek naar zijn noten in en dat hij er zal vinden das zeker, want dat is wat hij moet doen. Daar bestaat geen twijfel over.
Wij mensen maken ons voortdurend zorgen. Zorgen over werk, zorgen over rekeningen betalen. enz. Maar zorgen maken is nutteloos, want het leidt tot niets.. Je moet je geen zorgen maken over je rekeningen betalen, je moet je rekening betalen ! Net als de eekhoorn die zich geen zorgen maakt over hoeveel noten hij nu zal vinden, hij zal ze gewoon vinden !
Wat ik denk ik wil zeggen is dat het geen zin heeft om je nog te veel zorgen te maken en te denken van 'wat als dit, en wat als dat'. Onderneem actie en geloof erin. :-)
Je hebt alvast de steun van een heeele lieve zus en veel goeie vrienden, waaronder die van mij.
knuffel
Dennis
Thnx :)
Zoek lekker iets waar je glimlachend van thuiskomt...
cute kitten though
Ik herken me goed in wat je schrijft. Vorig jaar zat ik met dezelfde vraagtekens en twijfels. Hoewel het zeker niet in mijn karakter ligt om het onzekere voor het zekere te kiezen ben ik toch blij dat ik de stap heb durven zetten en mijn werk heb opgegeven zonder te weten waar ik ging terechtkomen. Het was een lastige stap, en ik ben heel onzeker geweest. Uiteindelijk was het wel de enige manier om mijn leven weer vooruit te krijgen. Nu, een jaar later, ben ik o zo blij dat ik nee heb durven zeggen tegen alle negativiteit van mijn vorige werkgever. Ik heb hieruit geleerd dat je soms een risico moet nemen en dat je inderdaad moet geloven dat alles goed komt. Niet te veel piekeren, maar vooral geloven en vasthouden aan al het positieve dat op je wacht. Welke richting je ook uit gaat, ik sta achter je!! Hou je haaks!
Een reactie posten