Het openbaar vervoer is meestal een beetje lijden maar soms ook keihard lachen!
Zoals onlangs: lijden en lachen op één en dezelfde dag.
Lijden: een oudere man met een niet te missen eau de cologne op ploft zich lekker dicht naast je terwijl er toch nog andere plaatsen vrij zijn?!
En dan zit je lekker bil-tegen-bil en schouder-tegen-schouder *gezzellig!* Je merkt ook dat hij wel 'een klaptje' wil doen maar gelukkig heb je je i-pod in en kan je zeer geïnteresseerd naar buiten turen.
Toch kan je het niet helpen en denk je 'ik ben verdikt want er past niemand meer naast mij op het zitje' :P
Wat is dat toch ook met mensen die in "je space" komen. Ben ik de enige die daar soms last van heeft? Onlangs ook, we stonden op een receptie in een groepje te praten, komen er een paar mensen steeds dichter staan wanneer ze iets willen vertellen. Ik hoor je zo ook wel!
Je kan ook niet blijven achteruit gaan..
Misschien ligt het aan het alcoholgehalte...
Inhouden van lachen op de tram: een zeer sketchy telefoongesprek 'horen' (ok, 'afluisteren' maar ja, je moet maar niet bellen op de tram)
Ik kan het echt niet woord voor woord herhalen maar het was alleszins een bekakte madam van adel (of die toch dacht dat ze van adel was) die waarschijnlijk normaalgezien Frans spreekt en dus zeer grappig Nederlands sprak. Ze sprak waarschijnlijk met haar love interest maar sprak hem aan met 'u' en deed zeer rare uitspraken. Het klonk allemaal zeer business-like maar de persoon aan de andere kant was wel haar vriend of vriend in wording. Très bizarre quoi.
Zijn rrrelatie met zijn vorrrige vrrriendin was ook anderrrs dan haarrr rrrelatie met haarrr vorrrige vrrriend dus jaaa...
Het was een cas spécial! Ik had het moeten opnemen :)
Het leven zoals het is, op de tram...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
hehe, dat doet mij denken aan dat sketchke van trigger happy waar ze met een grote gsm de tram op stappen en roepen 'Ik zit op den tram ! Ja-nu hoor ik u!'.
Of waar ze afroepen in de tram: 'bij de volgende bocht kijkt u allemaal naar links.. want rechts is er niets te zien. Nnnn-NU !"
The invasion of personal space - als't een snelle is mag het altijd.
Ik heb nu ook wel ondervonden dat het iets typisch belgisch is, zo de gereserveerdheid op de tram. De stilte in een tram kan soms oorverdovend zijn.
Of hoe men in een wachtzaal of aan de bushalte altijd mooi een zitje overlaat en wanneer iedereen onder de luifel staat de drummen om niet niet nat te worden door de regen kjken de mensen nog viezer omdat ze arm aan arm moeten staan.
Hier in de VS merk ik hoe men sneller een babbeltje slaat tijdens het wachten of hoe men zelfs iemand uitnodigd aan hun tafeltje te komen zitten wanneer alle plaatsjes in de food court bezet zijn. Zou men in Belgie dan niet gewoon eens vermakelijk kijken naar diegene die met z'n plateautje gevuld met hamburger en frietjes zoekt naar een vrij tafeltje, en zouden ze dan niet denken. "ho- die moet mooi op de grond gaan zitten."
Erg he, hoe ik nu overdrijf ? :-)
-Dennis
Grappigste ooit op tram:
Gsm-geluid
Meisje: Keb vibrations!
mag ik je zusje na-apen ? Next blog please ! :-D
-Dennis
Een reactie posten